Toen heel wat jaren geleden haar oma in een verpleeghuis werd opgenomen, wist Stephanie het: mijn hart ligt bij de zorg. Ze koos de opleiding tot MDGO-vp (vergelijkbaar met verzorgende IG) en werkte vanaf toen altijd met mensen die leefden met een hersenziekte, inmiddels in een coördinerende functie. Al bijna dertig jaar is ze onze collega. In maart begon ze bij De Zorggroep aan iets nieuws, ze dook de schoolbanken in.

Iedere dag een goed gevoel
Stephanie probeert iedere dag weer te zorgen dat de relatief jonge bewoners van afdeling Olijf zich ondanks hun afnemende zelfstandigheid waardevol blijven voelen. Dat is wat voor haar het werk zo mooi maakt. “De dementie bepaalt het gedrag van iemand, maar de persoon erachter blijft dezelfde. Daarom proberen we als team de persoonlijke dingen bij bewoners te houden. Dat is ook belangrijk voor de familie.”

“De zorg die ik verleen is dus niet alleen medisch, maar juist ook begeleiding bij de dingen die iemand nog zou kunnen. Koken, de afwas doen, wandelen, een kleine boodschap, samen een kop koffie drinken: het lijken kleine dingen, maar die geven juist een goed gevoel. En als iemand bijvoorbeeld bij een club zat, stimuleren we diegene om dit te blijven doen zolang het kan.”

Werk met emotie
Dat het er soms hectisch aan toegaat, zou je niet zeggen als je de afdeling binnenloopt. ‘Wat is het hier rustig en gezellig’, hoort Stephanie vaak van bezoekers. “Dat is ook zeker zo, omdat we direct handelen als we zien dat iemand uit zijn of haar doen is. Zoveel zelfstandigheid inleveren op zo’n jonge leeftijd is ontzettend pijnlijk. Dat raakt mij trouwens óók, mensen zo achteruit zien gaan. Daarom doe ik alles wat ik kan om hen waar mogelijk regie terug te geven. En ben ik als het ware een steunpilaar voor de familie, die een luisterend oor zo hard nodig heeft.”

Investeren in eigen toekomst
Begrijp Stephanie niet verkeerd: er is ook veel gezelligheid en gekkigheid. “We organiseren allerlei leuke activiteiten als een groot huishouden, waarbinnen iedereen zichzelf mag zijn en we elkaar stimuleren dat ook te blijven. Dat geldt ook voor collega’s. Ik kan hier open en eerlijk zijn, terwijl ik nog maar kort op deze afdeling ben.”

“Ik ben hier namelijk net begonnen aan de combi-opleiding verpleegkundige niveau 4 en maatschappelijke zorg niveau 4, via De Zorggroep. Dat spookte al een tijdje door mijn hoofd, maar ik had altijd wel een reden om het niet te doen. Tot vorig jaar. Ik besloot het gewoon te doen, nadat ik enthousiaste verhalen van collega’s hoorde. Nu werk ik op een hybride groep en heb ik iedere week drie uur les op een locatie om de hoek. Maandag praktijkgericht en medisch, woensdag meer de processen die je doorloopt. Wat we leren, kunnen we op de afdeling direct toepassen. Ik zie dit echt als een investering in mijn toekomst.”